در تمام سخنرانی های استاد فقط یک مورد هست که او گریه می کند. فایل زیر را گوش کنید. او در جایی که به واژه «فقر عاطفی» می رسد به شدت بغض می کند و گریه می کند.
استاد در زندگی شخصی خود نیز بسیار عاطفی است و به محبت دیگران با گرمی پاسخ می دهد.
استاد معنای فقر عاطفی را با تمام پوست و خون خود درک می کند و تحمل آن را سخت تر از فقر مالی می داند.
فقط نمی دانم چرا در این فایل استاد با عصبانیت ادعا می کند که حدیثی که او نقل می کند هیچ وقت نقل نشده است. در حالی که این مضمون این حدیث و احادیث مشابه را معمولا روحانیون در منابر نقل می کنند و هر کس در این گونه مراسم شرکت کرده باشد می داند که بخش زیادی از صحبتهای روحانیون دعوت به محبت و نیکی و عاطفه است.