آرمان شما کاهش رنج بشر بود. شما با تمام وجود خود را وقف این آرمان کردید و سالها مطالعه و پژوهش و نگارش و سخنرانی داشتید.
این روش افلاطون در مورد ایجاد عدالت روی زمین است. (پیروان افلاطون دو هزار سال است برای تحقق عدالت سخنرانی می کنند و مطلب می نویسند.)
یک روش دیگر هم برای ایجاد عدالت وجود دارد که روش علی بن ابی طالب است. او برای ایجاد عدالت به جای سخنرانی، عمل کرد و با دست خود باغهای زیادی را آباد کرد و وقف محرومان کرد.
اکنون که جناب استاد ملکیان دیگر توان سخنرانی و نگارش ندارند پیشنهاد من به جناب استاد این است که در یکی از روستاهای محروم ساکن شوند و در یک اطلاعیه از هوادارن خود بخواهند که برای فقرزدایی از این روستا با او همراه شوند.
من مطمئن هستم استاد دست کم یک میلیون طرفدار دو آتشه دارند که با کمک مالی و عملی ظرف مدت کوتاهی می توانند اقدامات عمرانی زیادی در یک روستا انجام دهند.
اگر جناب استاد این شهرت و اعتبار خود را در عمل به کار بگیرند و به جای گوشه نشینی و ناامیدی روستاهای یک منطقه را هدف بگیرند ظرف چند سال روستاهای زیادی از فقر نجات پیدا می کنند و رنج بشر روی زمین به میزان زیادی کاهش خواهد یافت.
شاید آبادانی یک روستا در نگاه جامع و وسیع و کلان استاد اهمیت زیادی نداشته باشد اما
مهم این است که رفتار استاد به یک الگو تبدیل خواهد شد و تمام کسانی که آرمان عدالت و کاهش رنج دارند به جای حرف زدن آستین بالا می زنند.
امیدوارم یکی از هوادارن استاد این پیشنهاد را به دست او برساند.
