نقد استاد مصطفی ملکیان

این وبلاگ روزنامه ای است برای گفتگوی انتقادی پیرامون اندیشه استاد مصطفی ملکیان

نقد استاد مصطفی ملکیان

این وبلاگ روزنامه ای است برای گفتگوی انتقادی پیرامون اندیشه استاد مصطفی ملکیان

استاد مصطفی ملکیان بسیار دقیق است. نقد او راهی برای تمرین منطق و اندیشه است.
خوشحال می شوم که نظر خود را در مورد مطالب کوتاهی که نقل می کنم بیان کنید.

۲ مطلب در دی ۱۴۰۱ ثبت شده است

استاد ملکیان در فریب مخاطب خود و حفظ محبوبیت فوق العاده ریاکار و حیله گر است. 
در این خصوص نمونه های زیادی هست.
یک نمونه که همه آن را می فهمند:
از استاد می پرسند چرا در خصوص حوادث اخیر ایران ساکت هستید.
پاسخ استاد:


او توضیح داد که علت تاخیرش از اظهار نظر درباره وقایع اخیر، دوری از ایران بوده و به لحاظ اخلاقی، به خودش اجازه نمی داده که از خارج از کشور درباره آنچه در ایران رخ می دهد، صحبت کند.  

اینجا

https://3danet.ir/nonviolence-1401/?unapproved=63588&moderation-hash=2ba946f2ea75e13519fb599533cd9fb5#comment-63588

نقد: 
آیا حالا که ایشان ایران هستند در همه مکانها هستند؟
در دنیای امروز برای آگاهی از اتفاقات یک کشور نیازی به حضور در مکان خاصی نیست. حتی در دنیای دیروز هم همینطور بود.

بنابراین وقتی جوانان طرفدار استاد برای تحقق بخشیدن به اهداف استاد جان خود را به خطر انداخته بودند
جناب استاد در خارج منتظر بود ببیند پیروز می شوند یا خیر
حالا که هیجانها تمام شده است و طرفداران ایشان این همه آسیب دیده اند
ایشان فقط یک سخنرانی می کنند که خشونت برای رسیدن به آزادی خوب نیست و مانع رسیدن به اهداف است.

وقتی خارج بودید نمی توانستید یک جمله بگویید: 
جوانان طرفدار من برای تحقق اهداف من حق ندارند در اعتراضات مرتکب خشونت شوند. 

آیا همین جمله جان برخی از جوانها را که از دو طرف کشته شدند نجات نمی داد. 
آیا سکوت شما عمر و آینده هزاران جوانی که گرفتار هیجان بودند را تباه نکرد؟

آقای ملکیان
شما چون ایران نبودید از نظر اخلاقی به خودتان اجازه ندادید حرفی بزنید!!!!
وقتی با یک جمله می توانید از حجم خشونت منجر به قتل بکاهید آیا سکوت شما غیر اخلاقی نبود؟!!!
یا چون حاضر نبودید هزینه ای بپردازید و نگران محبوبیت خود بودید سکوت کردید؟


امیدوارم در سفری که به اروپا داشتید متخصصین اعصاب و روان توانسته باشند مشکلات فکری و روحی شما را درمان کنند. 
اما بیماری شما بیشتر ناشی از این است که با خودتان روراست نیستید. تناقضهای شخصیتی را حل کنید تا گره های روانی و تنش های عصبی شما حل شود.

حتما روانشناسان اروپایی  در تستها متوجه شده اند که خیلی زرنگ هستید.
سفر خوبی بود. شما
هم بدون استرس وارد فرودگاه امام خمینی شدید و از نیروی انتظامی مهر ورود گرفتید. 
هم طرفداران خود را از دست ندادید و آنها هنوز برای شما کف و سوت می زنند.
اما تا چه زمانی می توانید با این روش از محبوبیت خود محافظت کنید؟


 

آقای ملکیان یک جایی گفته بود کمک به فقرا کار دولتهاست و افراد در این زمینه وظیفه اخلاقی ندارند. 
او در سخنرانی خود در دانشگاه تهران با دلایلی سعی می کند کمک به فقرا را از نظر اخلاقی بد بداند. 

اینجا


https://www.aparat.com/v/RKVj9/%D9%85%D8%B5%D8%B7%D9%81%DB%8C_%D9%85%D9%84%DA%A9%DB%8C%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D9%85%DB%8C%DA%AF%D9%87_%D8%A8%D9%87_%D8%AE%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%87_%D9%87%D8%A7_%DA%A9%D9%85%DA%A9

 

استدلال آقای ملکیان این است که کمک به فقرا باعث می شود نارضایی آنها کم شود و این به نفع دولت است. چون شورش نمی شود. 
همچنین کمک به فقرا باعث می شود نادانی و ناپاکی دولتها روشن نشود. 

پاسخ: 
این استدلالهای آقای ملکیان را  با سخنان علی ابن ابیطالب در 1400 سال پیش مقایسه کنید. 
سخنان ملکیان حاصل عقل جدای از وحی است.

وقتی کودکی گرسنه است یک وظیفه فوری برای نجات جان او وجود دارد. اینکه علت فقر و گرسنگی یک کودک چیست مهم نیست. شما نمی توانید برای اهداف سیاسی خود رنج فقرا را توجیه و تحمل کنید.
البته
فقر همیشه ناشی از نادانی و ناپاکی دولت  نیست.

ولی حتی اگر فقر ناشی از بی تدبیری و ناپاکی دولتها باشد باز حق نداریم در برابر رنج مردم بی تفاوت باشیم. بی تفاوتی در برابر رنج مردم در هر شرایطی یک رذیلت اخلاقی است. 

برای شوراندن مردم لازم نیست آنها را گرسنگی بدهیم. 
مردم موجودات آگاهی هستند. آنها درسیری نیز می توانند ظلم را تشخیص دهند و بر ضد آن قیام کنند.

 

بیشتر گرسنگان از قشر ضعیف هستند. یعنی یا کودک هستند یا سالخورده.
آقای ملکیان اگر گرسنگی کشیده بود اینطور در برابر گرسنگی یک پیرمرد یا یک کودک روستایی بی تفاوت نبود و دعوت به بی تفاوتی نمی کرد.
اگر دست کم روزه می گرفت وقت افطار متوجه می شد که گرسنگی برای یک کودک قابل تحمل نیست و از گرسنگی دیگران نباید استفاده ابزاری کرد.